رحلت امام خمینی(ره) تسلیت باد

معرفی کتاب (الف لام خمینی)

به گزارش مشرق، بدون شک یکی از مهم‌ترین کتاب‌های سال ۹۷ کتاب «الف لام خمینی» بود. کتابی جامع که درباره زندگی مهم‌ترین رهبر سیاسی ایران و برپاکننده انقلاب قرن است. آقای هدایت‌الله بهبودی که پیش از این نوشتن زندگینامه رهبر معظم انقلاب را با «شرح اسم» تجربه کرده بود، این بار در کتابش شاهکاری خلق کرده است. کتابی که تاکنون درباره امام خمینی؟ ره؟ نوشته نشده بود و به نظر می‌رسد که تا سال‌های آتی نیز کسی به گرد این کتاب نرسد. تلفیق زندگی سیاسی و شخصی امام به صورت روشمند و البته هنرمندانه و تاریخ را با ادبیات ممزوج کردن، ظاهراً فقط از بهبودی برآمده است در این سال‌ها. میزگردی با حضور هدایت‌الله بهبودی، نویسنده کتاب و ابراهیم اکبری دیزگاه، رمان‌نویس و پژوهشگر برگزار کرده و درباره این کتاب مفصل صحبت کرده‌ایم.

بنده معتقدم کتاب «الف‌لام خمینی» کتاب مهمی است که در ۴۰ سالگی انقلاب تقریباً متولد شده است. با اینکه در جایزه جلال هم برگزیده شد ولی متأسفانه در جامعه فرهنگی، منتقدین و رسانه‌ای مهجور مانده است. آقای بهبودی، چرا کتاب اینقدر بی سروصدا به راهش ادامه می‌دهد؟
اینکه کتاب مورد توجه واقع نشده است را از چندمنظر می‌شود مورد بررسی قرار داد، البته روی هم‌رفته به نظرم وضعیت این کتاب در جامعه و استقبال آن بد نیست، با توجه به بستری که در آن به‌سر می‌بریم توجهی که به این کتاب شده است نسبتاً خوب است. با این مصائب اقتصادی‌ای که در یک‌سال اخیر برای معیشتِ مردم پیش آمده، به نظرم روی هم‌رفته بد نیست. اما به هر حال این کتاب باید خوانده شود و از حجم آن نباید ترسید. کسانی که آن را مورد نقد قرار می‌دهند باید از ابتدا تا انتهای آن را دیده باشند تا قضاوت‌های‌شان داخل کلیتِ این ظرف باشد نه اینکه بخشی از عناصر و اجزای آن را مورد توجه قرار بدهند و از آن طرف تعریف و تمجید کنند یا از آن بد بگویند.

آقای دیزگاه، نظر ابتدایی خود را درباره کتاب «الف‌لام خمینی» بفرمایید.
من چون «شرحِ اسمِ» آقای بهبودی را دیده بودم منتظر بودم که درباره امام هم کاری انجام بدهند. وقتی این کتاب را گرفتم و صد صفحه آن را گرمِ گرم خواندم، احساس کردم که یک اتفاقی رخ داده است و تاریخ به سمتِ ادبیات می‌رود و ادبیات به سمتِ تاریخ می‌آید و در یک نقطه‌ای به‌هم می‌رسند. ما این تجربه را در تاریخِ معاصر با کارهای عباس میلانی دیده‌ایم که تاریخ و ادبیات را به‌هم می‌رساند و اِمتزاج می‌دهد. آقای بهبودی هم تلاش کرده به این سمت برود و این تلاش واقعاً قابل ستایش است.