نهم دی چه روزی بود؟

9 دی چه روزی بود؟

خبرگزاری فارس: وقتی پای حسین وسط می آید، همه یک دست می شوند. نه دی فریاد بیداری ملتی بود که صبر کرده بودند در برابر بی حیایی دشمن . نه دی در تاریخ ماند زیرا هوشیاری مردم با نوای زیبای یا حسین طنین انداز شد.

به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس، نویسنده وبلاگ انعکاس در مطلبی نوشت: مردم زمان حال دست به کارهایی می زنند که شاید خودشان به بزرگی و عظمت آن کمتر پی ببرند. به عبارت دیگر به گذشت زمان است که ارزش یک عمل به درستی مشخص می شود.

نهم دی ماه ۱۳۸۸ هم یکی از همین روز ها بود که مردم به خیابان ها آمدند تا از اسلام دفاع کنند. از بیرق حسینی دفاع کنند ولی به راستی این روز چه تفاوتی با دیگر روز ها داشت که مقام معظم رهبری آن را پیروزی واقعی ملت ایران دانستند؟

در روز عاشورا عده ای برای مبارزه با حماسه ی حسینی وارد خیابان ها شدند. بیرق ها و هیئت ها را به آتش کشیدند. آن روز کسی برای پس گرفتن و رای و ابطال انتخابات فریاد نمی زد. دشمن چهره ی واقعی خود را نشان داد و ثابت کرد که برای پاک کردن نام حسین (ع) آمده است . وقتی مردم غیور ایران به عمق فاجعه ی روز عاشورا پی بردند، سوری نواخته شد که گویی همه بیدار شدند . فتنه آتشش خوابیده است و امروز نوبت هوشیاری است. اگر اختلافات سیاسی وجود دارد ، اگر با انقلاب مشکلی هست نباید حرمت شکنی شود. نباید مذهب و اعتقادات مردم با بازی های کثیف سیاسی مخدوش گردد. اگر کسی با حسین مشکل داشت با خدا مشکل داشته. کسی که با خدا مشکل دارد حرمت نگه نمی دارد.

نه حرمت پیراهن عزاداری حسین را و نه حرمت خون خدا را! و ملت ایران تحمل تماشا کردن بی حرمتی را ندارند. وقتی پای حسین وسط می آید، همه یک دست می شوند. نه دی فریاد بیداری ملتی بود که صبر کرده بودند در برابر بی حیایی دشمن . نه دی در تاریخ ماند زیرا هوشیاری مردم با نوای زیبای یا حسین طنین انداز شد . نوای یا حسین بیدار باشی است که بر او غفلتی استوار نمی ماند.

هوشیاری مردم با حسین گره خورد و در این عالم هرحرکتی که رنگ و بوی حسینی داشته باشد همچون حسین ماندگار می شود.

ولادت مبارک

ولادت

دعای زمین مستجاب شد

فهمیدنِ این که حسابش از بقیه ی انبیاء جدا بود، کارِ سختی نیست. کافیست قدری دل به آیه ها بدهی که بفهمی او چقدر برای خدا، خاص بود. خیلی خاص تر از یک رسول برای راسل ش.

شبکه تخصصی قرآن تبیان

یک. و دعای زمین مستجاب شد

همانا رسولِ ما به سوی شما آمد که حقایق را برایتان تبیین کند، (آن هم) در دوران فاصله ی میان رسولان. که مبادا بگویید بشارت گر و هشداردهنده ای برای ما نیامد... (مائده/19)
فترت یعنی سکون و آرامش اما به فاصله بین دو جنبش و دو نهضت و دو انقلاب هم فترت گفته می شود. قرآن می گوید محمّد(ص) را توی روزگار فترت فرستادیم. وقتی فرستادیم که بین ارسال پیام برها فاصله ایجاد شده بود. فاصله ی بین عیسی مسیح (ع) و محمّد(ص) را مورّخ ها ششصد سال گفته اند. همیشه فکر می کنم چه قدر زمین می توانسته تشنه باشد و تاریک باشد و غفلت زده باشد وقتی ششصد سال درهای آسمان بسته بوده، ششصد سال از وحی خبری نبوده. چه قدر بعثتِ محمّد(ص) به معجزه شبیه بوده. انگار خدا، دعا و التجاء و اضطرارِ زمین را بعدِ ششصد سال مستجاب کرده باشد. [1]
قَدْ جاءَکُمْ رَسُولُنا یُبَیِّنُ لَکُمْ عَلى فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ أَنْ تَقُولُوا ما جاءَنا مِنْ بَشیرٍ وَ لا نَذیر...

دو. رسولی که حبیب بود

فهمیدنِ این که حسابش از بقیه ی انبیاء جدا بود، کارِ سختی نیست. کافی ست قدری دل به آیه ها بدهی که بفهمی او چقدر برای خدا، خاص بود. خیلی خاص تر از یک رسول برای راسل ش. شرایط سخت که می شد، خدا خودش دلداری اش می داد. برایش به روز و شب قسم می خورد که تنهایش نگذاشته و از او ناراحت نشده. و الضّحی، و اللّیلِ اِذا سجی، ما ودّعک ربّک و ما قلی. (ضحی/1-3) نازش را می خرید. عزیز بود برایِ خدا. به او می گفت آن قدر به تو عطا می کنیم که راضی بشوی؛ لسوف یُعطیک ربّک فترضی.(ضحی/5) از اخلاقش به وجد می آمد؛ اِنّک لعلی خلُقٍ عظیم. (قلم/4) به جانش قسم می خورد؛ لعمرک... (حجر/72) گاهی با رمزهایی با او حرف می زد. رمزهایی که هنوز هم فقط میانِ خدا و رسول مانده؛ الف، لام، میم. کاف. هاء، یا، عین، صاد. عین، سین، قاف... نگرانش می شد؛ لعلّک باخع نفسک اَلا یکونوا مؤمنین. (شعراء/3) غصه اش را می خورد؛ ما انزلنا علیکَ القرآن لتشقی. (طه/2) می گفت که هوایش را دارد؛ انّا کفیناکَ... (حجر/ 95) تعریفش را پیش مؤمنین می بُرد تا قدرش را بدانند؛ عزیزٌ علیه ما عنتُم حریصٌ علیکم. (توبه/ 128) گاهی فکر می کنم همه ی این ها خیلی هم غریب نیست وقتی محمّد(ص)، فقط رسولِ خدا نبود، حبیبِ خدا بود. همه ی این نازکشیدن ها و نازخریدن ها فقط از محبّی مثل خدا برای حبیبی مثل پیامبر برمی آید.[2]

سه. واسطه نجوا

طبیب سیار بود؛ طبیبی که در یک دست مرهم و در دست دیگر ابزار جراحی دارد؛ مرهم های شفابخش و ابزارهای جراحی اش آماده است که کجا به او نیاز دارند. کجا قلبی کور هست؟ کجا گوشی ناشنوا و زبانی گنگ مانده؟ داروهایش را برمی دارد و دنبال بیماران سرگردان و دورمانده می گردد.[3]
هوسش هنوز هست؛ هوس پیامبری که به او گفته باشند: «پیدایشان کن، تنهایند». یکی که ماموریت داشته باشد دل بسوزاند. یکی که رسالتش این باشد که زنجیر و قلاده های آدم را باز کند.[4] هوس کسی که با چشم های هراسان نگاهمان کند؛ به جا نیاورد؛ ناباورانه چشم بمالد؛ «پسر آدم چه بلایی سرت آمده؟». با دهان باز از بهت خیره بماند به تن بنفش و روح آماس کرده، به زخم های چرک کرده و تاول ها، یکی که بیاید جلو، تک تک حلقه ها را بردارد، تیغ ها را جدا کند، زخم ها را بشوید و لابه لای هق هق بپرسد: «چی تو را از پروردگارت جدا کرد؟».[5]
هوسش هنوز هست؛ حتی در خواب سنگین هم آدم هوس می کند یکی مامور باشد با ظرافت، حتما با ظرافت او را بیدار کند. گیرم بلند نشویم، از سرلج تا لنگ قیامت بخوابیم، باز حس همین که یکی رسالت داشته باشد آدم را با لطف بیدار کند، لطف خودش را دارد؛ یکی که دست بکشد بر سر روح و نجوا کند: «بلند شو برویم»، ما لای پلک ها را اندکی باز کنیم، خمیازه بکشیم و پشت کنیم و او زمزمه کند:« به زمین چسبیدی؟».[6] هراسان بپرسد: «به همین جا راضی شدی؟».[7و8]

چهار. پیامبری که تند نبود

دامان مبارکش نجس شده بود. کودک نتوانسته بود خودش را نگه دارد. پدر و مادر بچه ناراحت و شرمنده شدند. خواستند او را عتاب کنند، اما نگذاشت: رهایش کنید. بگذارید راحت باشد. اثر نجاست می رود اما اثر تندی می ماند.[9]

نقشه راه پیامبر(ص) و خانواده های ما

با ازدواج زن و مرد نخستین و کوچکترین کانون رشد و آرامش بشری یعنی خانواده پدید می آید. این نهال پر صفا و صمیمیت با تولد اولین فرزند شاخ و برگ می گیرد و به بار می نشیند. حفظ، رشد و تعالی این نهاد مسئولیتی سنگین به دنبال دارد؛ که استفاده از نقشه ی راهی کامل و جامع را ضروری می رساند.

مسعود باقریان- بخش خانواده ایرانی تبیان

"و از جمله آیات خداوند این است که همسرانى از جنس خودتان براى شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید و در میان شما مودت و مهربانى قرار داد. به راستى که در این قدرت نمایى آیات و علائمى است براى مردمی که تفکر مى کنند."(1)
"او کسى است که شما را از یک تن آفرید، و همسرش را از او پدید آورد تا در کنارش آرامش یابد..."(2)

خدمت به خانواده کفاره ی گناهان بزرگ، موجب فرونشاندن خشم الهی... و موجب افزایش حسنات و درجات است. ای علی!

آیین رحمانی اسلام همان نقشه راهی است که فرد مسلمان با استفاده صحیح از آن مسیر دنیوی و اخروی خویش را به سلامت و امنیت کامل طی می کند.
لذا با مراجعه به کلمات نورانی رسول مهر و رحمت در رابطه با نهاد خانواده نقشه راه این قسمت از مسیر زندگی خود را جستجو و واکاوی می کنیم.

برای خانواده بهترین باشید

رسول الله (صلی الله علیه و آله) در بیانی می فرماید: "بهترین شما کسانی هستند که برای خانواده¬ی خود بهترین باشند..."(3)
همچنین ایشان در رابطه با هزینه کردن برای خانواده می فرماید: "هر معروفی (کار نیک و پسندیده) صدقه به شمار می آید و هر آنچه را که مؤمن برای خود و خانواده و همسرش هزینه کند... برایش صدقه نوشته می شود."(4)
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) حق تقدم و اولویت داشتن خانواده نسبت به دیگران را یک اصل می داند و می فرماید: "هرگاه خدا به یکی از شما خیری عطا کرد، ابتدا خود و خانواده اش را از آن بهره مند سازد."(5) و نیز می فرماید: " از خانواده آغاز کنید و هر کسی که نزدیکتر است مقدم بدارید."(6)

خدمت به خانواده و کفاره گناهان بزرگ

ایشان در سفارشی به امیرمؤمنان حضرت علی (علیه السلام ) پاداش نیکی و خدمت به خانواده را یادآور می شود و می فرماید: "خدمت به خانواده کفاره ی گناهان بزرگ، موجب فرونشاندن خشم الهی... و موجب افزایش حسنات و درجات است. ای علی! به خانواده خدمت نمی کند، مگر صدیق یا شهید یا مردی که خدا برایش خیر دنیا و آخرت را خواسته است."(7)
رسول اعظم اسلام (صلی الله علیه و آله) افزایش برکت زندگی را سلام کردن به خانواده ذکر می کند و می فرماید: "هنگام ورود به خانه، سلام کن، خدا برکتت را افزون می کند."(8)

آیین رحمانی اسلام همان نقشه راهی است که فرد مسلمان با استفاده صحیح از آن مسیر دنیوی و اخروی خویش را به سلامت و امنیت کامل طی می کند

فرزندانتان از شما نترسند

همچنین آن حضرت در مذمت سختگیری بر خانواده می فرماید: "بدترین مردم، مرد سختگیر بر خانواده است"(9) شخصی از ایشان پرسید: "ای رسول خدا! منظور شما از سختگیری بر خانواده چیست؟" پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمود: "مرد هرگاه وارد خانه شد همسرش بترسد و فرزندش بهراسد و فرار کند و هرگاه از خانه بیرون رفت همسرش بخندد."(10)

بداخلاقی با خانواده و عذاب قبر

آن حضرت کیفربداخلاقی با خانواده را عذاب قبر دانست و در رابطه با یکی از بهترین و نیکوترین یارانش سعد بن معاذ که از دنیا رفته بود در پاسخ به پرسش یاران که پرسیدند: "ای رسول خدا! با سعد کاری کردی که با هیچ کس دیگر نکرده ای؛ جنازه اش را بدون ردا و کفش تشییع کردی؟" فرمود: "فرشتگان بدون کفش و ردا در تشییع او حاضر شدند و من به آنان تأسی جستم." یاران گفتند: "یک بار سمت راست تابوت و بار دیگر سمت چپ را گرفتی!" حضرت فرمود: "دستم در دست جبرئیل بود و هر جا را که او می گرفت می گرفتم." گفتند: "به غسل او فرمان دادی و خودت بر جنازه اش نماز گزاردی و خودت به خاکش سپردی؛ آنگاه در کمال ناباوری ما فرمودی هم اکنون عذاب قبری بر سعد اصابت کرد!" پیامبر رحمت فرمود: "آری چون رفتار او (سعد) با خانواده اش تند بود."
باری موارد بالا شمه ای از بیانات رسول خدا و اهل بیت (علیهم السلام) در رابطه با نهاد خانواده بود که در این مقال می گنجید. به یاری خدا با عمل به آنان در حفظ، رشد و تعالی خانواده خود کوشا و موفق باشیم.(11)